Οι Στιβ Τζομπς, Μπιλ Γκέιτς, Μαρκ Ζούκερμπεργκ, Τεντ Τέρνερ αλλά και οι Τομ Χανκς, Ραλφ Λόρεν, Φ. Σκοτ Φιτζέραλντ είναι πρότυπα επιτυχίας για πολλούς. Έγιναν πλούσιοι από τη δουλειά τους έχοντας παρατήσει το πανεπιστήμιο είτε επειδή δεν πέρασαν τις εξετάσεις, είτε επειδή είχαν ήδη αρχίσει να βγάζουν πολλά χρήματα και δεν έβλεπαν το νόημα συνέχισης των σπουδών. Οι λόγοι μπορεί να είναι πολλοί. Και αναρωτιέσαι: «Αν το κατάφεραν εκείνοι, γιατί όχι κι εγώ»;
Από την άλλη, μπορούμε να παραθέσουμε ακόμα περισσότερα παραδείγματα επιτυχημένων επαγγελματιών και επιχειρηματιών που έχουν κάνει λαμπρές σπουδές, ακόμα και σε επίπεδο διδακτορικού. Γιατί να μην ταυτιστούμε με εκείνους;
Το πού επιλέγουμε να εστιάσουμε έχει να κάνει με τη δική μας κοσμοθεωρία, τους στόχους μας, το πώς ορίζουμε την επιτυχία και την ευτυχία. Διαφορετικοί άνθρωποι, διαφορετικός «σωστός ή λάθος» δρόμος.
Ως σύμβουλος σταδιοδρομίας συχνά ακούω ανθρώπους διαφόρων ηλικιών να μιλούν με περηφάνια για τις σπουδές τους, να εκπέμπουν αγάπη για το αντικείμενο που διδάχτηκαν και τα όσα έμαθαν, για την κριτική σκέψη που ανέπτυξαν, για τις φιλίες που έκαναν, για την ικανοποίηση ότι τελείωσαν ένα απαιτητικό πανεπιστήμιο, για το κύρος του πτυχίου τους, για τις δυσκολίες που προέκυψαν, αλλά παρόλα αυτά ολοκλήρωσαν το στόχο τους. Κι αυτό το συναίσθημα καμία κρίση δεν μπορεί να στο πάρει, γιατί το έχεις ήδη κατακτήσει. Ασχέτως αποτελέσματος, κέρδους, ή τακτοποίησης.
Ζούμε σε καιρούς ταχείς, χαλεπούς και χρησιμοθηρικούς που καλούν για άμεση επαγγελματική αποκατάσταση, για άμεση απόδειξη της «αξίας» μας. Ποιος ορίζει τα κριτήρια; Ακούω συχνά από γονείς μαθητών το ερώτημα «ποια δουλειά θα έχει ζήτηση σε 5 χρόνια;» και από νέους αποφοίτους ανησυχίες για το ότι στα 23 τους δεν έχουν τουλάχιστον 3 χρόνια προϋπηρεσία, δεν έχουν προσληφθεί σε μεγάλη εταιρεία, δεν έχουν ιδρύσει τη δική τους επιχείρηση. Και αναρωτιέμαι, πώς θα ήταν αυτό δυνατόν;
Η επιτυχία χτίζεται βήμα-βήμα, με σταθερό ρυθμό, με επιμονή και αγάπη για αυτό που κάνεις, με συνεχή επένδυση στην αυτοβελτίωση, στη μάθηση, στη γνώση. Θέλει σίγουρα αρετή, τόλμη και την αυτογνωσία του ποιος είμαι και πού θέλω να πάω. Αν η εσωτερική σου πυξίδα δουλεύει, οι λύσεις είναι εκεί, το ίδιο οι αποφάσεις – εύκολες ή δύσκολες.
Άρθρο της Δήμητρας Καρατώλου, Σύμβουλος Σταδιοδρομίας και Προσωπικής Ανάπτυξης (MSc).
Πηγή: fortunegreece.com
